Prawnik Jonathan Harker wyrusza do Transylwanii, aby sfinalizować zakup posiadłości w Londynie przez hrabiego Drakulę. Mężczyzna pozyskuje mnóstwo dziwacznych informacji na temat swojego klienta. Gdy trafia do jego zamku odkrywa, że w opowieściach zawsze tkwi ziarno prawdy... Rozpoczyna się gra pełna mroku, strachu, pożądania, ale także pragnienia pokonania słabości ludzkiej natury. Kto zwycięży w tej nierównej rozgrywce?
Być może zabrzmi to nieco schematycznie, lecz uwielbiam historie z wampirami w roli głównej. Za każdym razem zaskakują mnie nowe oblicza, umiejętności czy cechy, którymi autorzy obdarowują swoje postaci. Istnieje jednak jeden najbardziej znany archetyp wampira, który powstał za sprawą Brama Stokera. Nie mogłam doczekać się lektury Drakuli, ponieważ słyszałam o tym utworze tyle zachwytów, ile głosów zawodu. Czy klasyka gatunku i pierwowzór krwiopijcy zdołały wywołać w moim sercu jakiekolwiek uczucia?
Bram Stoker postanowił ukazać historię tytułowego wampira z różnych punktów widzenia. Czytelnicy mają do czynienia z powieścią należącą do gatunku utworu epistolarnego, który składa się z listów, wpisów w dzienniku czy informacji znalezionych w gazetach. Taki sposób narracji umożliwia nie tylko lepsze poznanie postaci, ale także ujrzenie tych samych wydarzeń z różnych punktów widzenia. Momentami wywołuje to znużenie, gdyż fabuła staje się powtarzalna, lecz jednocześnie narasta zainteresowanie. Zakończenie jest gwałtowne i niespodziewane, lecz czytelnicy mogą liczyć na wiele emocji w trakcie lektury za sprawą zaskakujących zwrotów akcji czy wyjaśnień.
Bram Stoker podkreśla wiele intrygujących motywów za pomocą symboliki czy kontrastów. Otrzymujemy zatem środowisko żyjące w strachu przed potępieniem, a także ludzi postępu i rozwoju. Drakula zdaje się przeczyć tym dwóm nurtom za sprawą swojej gwałtownej natury - porywczy krwiopijca wykorzystuje młode dziewice, ale także budzi strach w innych za sprawą swojego osobliwego zachowania. Bram Stoker tworzy tętniący mrokiem, pożądaniem, ale także strachem i przerażeniem klimat, który utrzymuje się do samego końca.
Bohaterowie od pierwszych stron wywołują skrajne emocje. Niektóre postaci irytują naiwnością czy infantylnością, inne są z drugiej strony zbyt chłodne i pozbawione emocji. Uważam jednak, iż Bram Stoker w niezwykle oryginalny sposób zróżnicował bohaterów, dlatego czytelnik nie otrzymuje identycznych portretów psychologicznych. Oprócz tytułowego wampira, otrzymujemy grupę pełną interesujących charakterów - sprytnego prawnika, charakternej kobiety czy pełnej adoratorów młodej panny. Jednocześnie warto wspomnieć, że tytułowy Drakula umyka czytelnikom - autor nie ujawnia wszystkich jego tajemnic, ale także nie skupia się na jego postaci przez długi czas. Szkoda, bo to jedna z największych zagadek i chętnie dowiedziałabym się o nim więcej.
Drakula to ponadczasowa klasyka, która wywoła grozę w najtwardszych sercach i skrajne emocje za sprawą niezwykle klimatycznej opowieści. Bram Stoker od pierwszych stron wywołuje ogromne zainteresowanie oraz gwałtowne okrzyki zaskoczenia, pomimo spokojnej akcji. Czytelnicy uwielbiający grozę czy fani historii z wampirami w roli głównej powinni zapoznać się z tą dramatyczną opowieścią, lecz myślę, że każdy z przyjemnością wyruszy do Transylwanii. Poznajcie sekrety jednej z najgroźniejszych istot literatury!
Ocena: 9/10
Fantastyka na Ciebie czeka!
Drakulę otrzymałam od Księgarni Tania Książka. Bardzo dziękuję!
1 Komentarze
Kiedyś próbowałam przeczytać "Drakulę" i naprawdę chciałam to zrobić, ale nie udało mi się przebrnąć przez kilkanaście pierwszych stron i bardzo się zniechęciłam. Ale o być może czas, aby dać książce drugą szansę ;)
OdpowiedzUsuń