Wojna niweczy plany i marzenia tworzone przez lata w jedną chwilę. Hiszpańską wojnę domową wygrywa generał Franco, co ma poważne skutki. Osoby, które walczyły za sprawą Republiki muszą uciekać. Wśród uchodźców znajduje się ciężarna Roser. Victor Dalmau, brat zmarłego ukochanego kobiety, obiecuje mieć na nią oko. Para zawiera małżeństwo, które jednak nie opiera się na miłości. Victor i Roser lądują w Chile, gdzie postanawiają razem ułożyć sobie życie. Na horyzoncie pojawiają się jednak kolejne zagrożenia, obietnice niezapomnianych uczuć i problemy, które będą prześladować ich do starości...
Isabel Allende jest autorką wielu powieści, lecz Długi płatek morza to pierwsza jej powieść, po którą sięgnęłam. Liczyłam na lekturę pełną emocji, dramatycznych wydarzeń i niełatwych decyzji. Czy lektura rzeczywiście porywa do przeszłości i na nowo opowiada o trudnych i wymagających czasach?
Język w powieści jest straszliwie bezbarwny. Autorka od pierwszych stron zarzuca czytelnika różnorodnymi informacjami i często niepotrzebnymi faktami z życia bohaterów, których nie sposób zapamiętać. Lekturze brakuje głębi, jakiegokolwiek klimatu, który wyróżniałby ten tytuł na tle innych utworów. Historia porusza interesujący okres w historii, gdyż opowiada przez pewien czas o wojnie domowej w Hiszpanii i następnie o Wielkiej Ewakuacji. To największa zaleta tej powieści, gdyż czytelnik może dzięki temu zagłębić się w przeszłość i poznać kluczowe wydarzenia dla tego okresu.
Długi płatek morza ukazuje niezwykle schematyczną opowieść o miłości, wojnie i skutkach podejmowanych decyzji. Autorka korzysta z popularnych wątków, lecz tworzy przewidywalną i nieciekawą historię. Isabel Allende bardzo powoli odkrywa przed czytelnikami właściwą akcję powieści, gdyż skupia się na nieważnych faktach i wydarzeniach dotyczących przeszłości bohaterów. Historia odgrywa w tym utworze drugorzędną rolę. Podkreślony zostaje tragizm wojny, skutki krwawych walk, przyszłość uchodźców, poczucie wyobcowania w innym kraju. Dużą rolę odgrywa również miłość, która pojawia się w utworze w różnorodnych barwach, lecz nie jest ona pozytywnie ukazana.
Bohaterowie nie przypadli mi do gustu. Miałam wrażenie, że autorka nie ukazała ich głębi za pomocą czynów, a jedynie opowiadała o ich walorach, których nie można było jednak spostrzec. Victor jest niezmiernie irytującą postacią, która postępuje impulsywnie i nie zważa na uczucia innych ludzi. Mężczyzna wplątuje się w relację, która powróci do niego po latach. Roser również nie sprawiała wrażenia interesującej postaci - autorka nie poświęcała jej zbyt wiele czasu i zgubiła jej potencjał w trakcie rozwijania romansu Victora.
Długi płatek morza rozczarowuje powolną akcją i nieciekawymi wydarzeniami. Isabel Allende przedstawiła schematyczną opowieść o losie uchodźców. Historia Victora i Roser staje się szybko irytująca - to uczucie utrzymuje się do samego końca lektury. Warto sięgnąć po ten utwór, aby pogłębić wiedzę na temat hiszpańskiej wojny domowej oraz jej skutków. Isabel Allende z pewnością odkryje przed Wami interesujące fakty dotyczące tamtych lat. Poza podróżą w przeszłość, autorka nie zaprezentuje Wam jednak nic obiecującego.
Długi płatek morza otrzymałam od Księgarni Tania Książka. Bardzo dziękuję!
2 Komentarze
Czekałam na pierwsze recenzje tej książki, bo tak właśnie myślałam, że niekoniecznie będzie dobra :)
OdpowiedzUsuńMiałam nadzieję, że naprawdę pozytywnie mnie zaskoczy, bo słyszałam wiele dobrego o innych książkach tej autorki, ale najwidoczniej ten tytuł nie należy do najlepszych jej powieści ;)
Usuń