Nędznicy | Victor Hugo

Człowieczeństwo w ciężkich czasach.


Jean Valjean po odbytej karze więziennej nie ma wielu perspektyw na życie. Pewnej nocy, mężczyzna kradnie zastawę stołową z domu biskupa Digne, który jako jedyny przyjął go na noc do swojego domostwa. Złapany przez policję, Jean Valjean postawiony jest przed oblicze biskupa, który jednak zapewnia władze, iż był to dar dla byłego więźnia. Następnie informuje go, że wykupił jego duszę od sił zła i oddał ją Bogu. W Paryżu natomiast codzienność maluje się w samych radosnych barwach - w szczególności dla czterech przyjaciółek, które żyją w wolnym związku z pewnymi młodzieńcami. Gdy jednak Fantyna zostaje porzucona przez kochanka z córeczką, kobieta zmuszona jest wyruszyć na poszukiwanie pracy.

Nędzników chciałam przeczytać od pewnego czasu, ponieważ powieść Victora Hugo jest pełna prawd życiowych i niesamowicie ludzkich portretów. Historia Jeana Valjeana, Fantyny, Kozety i Mariusza skrywa nie tylko obraz rewolucji, ale także ukazuje dramaty codzienności i tragiczne konsekwencje podjętych w przeszłości decyzji. Czy utwór trafił do grupy moich ulubionych lektur?

Victor Hugo posługuje się językiem przystępnym, dlatego czytelnicy nie będą mieli wielkiego problemu z wciągnięciem się w historię. Autor opisuje sprawy, które na pierwszy rzut oka wywołują wrażenie błahych i nużących, lecz okazują się być niezwykle interesujące i pouczające. Narrator ukazuje wszystkie wydarzenia drobiazgowo, a czytelnicy mogą go łatwo utożsamić z autorem ze względu na wiele fragmentów wskazujących na osobiste wypowiedzi. Utwór dzieli się na pięć wewnętrznych ksiąg, które ukazują życie różnych postaci i skupiają się na konkretnym przedziale czasowym.

Pierwszy tom rozpoczyna się od księgi Fantyny, gdzie przedstawione są przeżycia tytułowej bohaterki, ale także ukazane ważne postaci. Czytelnicy będą mogli poznać Jean Valjeana czy Javerta, których losy są ściśle ze sobą splecione. Autor w barwny sposób podkreśla nieszczęśliwą miłość, porzucenie przez kochanka i wychowywanie córki samotnie. Niestety, Fantyna zostaje szybko zmuszona do zmierzenia się z brutalną rzeczywistością i problemy kobiety namnażają się w niewiarygodnie szybkim tempie. Następna księga, Kozeta, skupia się już głównie na życiu córki Fantyny. Pojawił się wątek historyczny - dokładny opis bitwy pod Waterloo, choć jest on skrócony zgodnie z wydaniem Wydawnictwa Iskry. Drugi tom przedstawia wydarzenia w pewnym odstępie czasowym, gdzie w księgach Mariusz, Idylla ulicy Plumet i epopeja ulicy Saint-Denis oraz Jean Valjean są pełne dramatycznych wydarzeń i poruszają tematykę powstania z 1832 roku.


W utworze pojawia się niezliczona ilość wątków, które urozmaicają akcję w niezwykle barwny sposób. Pokazane są różne oblicza miłości: do ukochanej i ukochanego, do Boga, rodziny, przyjaciela, kraju czy idei. Jest także miłość nieszczęśliwa i niespełniona. Przyjaźń odgrywa także ważną rolę. Victor Hugo w fenomenalny sposób ukazał piękno więzów rodzinnych, ilość poświęceń, jakich można się dopuścić dla najbliższych, próbę stworzenia spokojnego i bezpiecznego domu. Pojawia się jednak i ciemna strona obrazu rodziny - pełna wykorzystywania, ułudy, sztucznych uczuć i brutalności. Poruszony zostaje problem prawa i sprawiedliwości, który jest kwestią w niektórych przypadkach względną. Nędznicy opisują przeżycia bohaterów z różnych kast społecznych - autor poświęca uwagę wysoko postawionym osobom w świecie, biednym robotnikom, prostytutkom, sierotom, kryminalistom, duchownym, studentom czy żołnierzom. Odmalowuje jasne i ciemne strony życia, a także ofiarowuje nadzieję na nadejście lepszych dni.

Najbardziej pozytywnie zaskoczona zostałam przedstawieniem bohaterów, którzy wyróżniają się i kierują różnorodnymi przekonaniami w życiu. Każda postać ma pragnienia, cechy szczególne i obawy, a podejmowane decyzje często skutkują poważnymi i nieuchronnymi konsekwencjami. Pokochałam Fantynę, która pokazała, ile trudności może pokonać matka dla dziecka i jak wiele potrafi poświęcić dla jego dobra. Interesującym bohaterem był Jean Valjean, którego ogromną przemianę czytelnicy będą mogli śledzić przez dwa tomy, będąc pod wrażeniem jego wrażliwości, inteligencji i dobra. Nawet Javert, postać, która na pierwszy rzut oka może wydawać się nieprzyjacielem, posiada powody, dla których postępuje według obranych zasad. Odrobinę nie przypadły mi do gustu zachowania i przekonania Mariusza oraz Kozety.

Nędzników nie da się opisać z łatwością w kilku zdaniach - fenomenalny utwór dostarczy wiele rozrywki, ale przedstawi również wiele ważnych historycznych wydarzeń, głębię ludzkich dusz i mądre prawdy życiowe, które zdecydowanie warto poznać. Zachwycająca od pierwszej strony do ostatniej książka, wywołują gamę emocji. Victor Hugo w niesamowicie barwny sposób ukazał portrety ludzkie na tle przejmujących wydarzeń. Losy postaci nie będą czytelnikowi obojętne - niejeden raz po policzkach spłyną łzy, a z ust wydobędzie się okrzyk zaskoczenia. Fenomenalna powieść stanie się jedną z najlepszych przeczytanych lektur w życiu i na zawsze zostanie zatrzymana głęboko w sercu. Poznajcie Jean Valjeana, Fantynę, Kozetę, Mariusza i innych bohaterów, którzy swoimi przekonaniami, hartem ducha i uczuciami zawładną Wami na dobre!

Ocena: 10/10

Nędzników otrzymałam od Wydawnictwa MG. Bardzo dziękuję!

Prześlij komentarz

5 Komentarze

  1. Zgadzam się! To jedna z moich ukochanych powieści :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Muszę teraz zapoznać się z innymi utworami Victora Hugo - mam nadzieję, że będą równie wspaniałe! :)

      Usuń
  2. Aż mi wstyd, bo klasyka, a ja jeszcze nie czytałam ;/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może nadchodzące wakacje będą idealnym czasem, aby nadrobić zaległości? :)

      Usuń
  3. Zachłysnęłam się "Nędznikami" w połowie ubiegłego roku przez wspaniały musical (film) z 2012 roku. Powoli czytam sobie oryginał i, powiem szczerze, spodziewałam się, że będzie gorzej. I nie chodzi mi o samą historię, a właśnie o język. Zaskoczył mnie ten przystępny język i nawet pomimo dosyć szczegółowych opisów, które momentami nużą, potrafi to wciągnąć i czyta się stosunkowo lekko. :)

    OdpowiedzUsuń