Pojawienie się nowej lokatorki w opuszczonym od wielu lat dworze Wildfell Hall wywołuje wielką sensację wśród okolicznych mieszkańców. Helen Graham przedstawia się jako wdowa wychowująca małego synka. Jej charakter od samego początku wywołuje zdumienie. Gilbert Markham poznaje kobietę bliżej i widzi, że jest to spowodowane przykrymi zdarzeniami z przeszłości. Wkrótce Helen daje mężczyźnie swój dziennik, którego lektura wszystko wyjaśnia...
Charlotte Bronte oraz Emily Bronte należą do jednych z moich ulubionych autorek angielskich, których twórczość z ogoromną przyjemnością odkrywam. Zdążyłam przeczytać popularne Wichrowe Wzgórza czy Jane Eyre. Autobiografia. Skromnej twórczości najmłodszej z nich, Anne Bronte, nie miałam okazji jeszcze poznać, lecz postanowiłam rozpocząć swoją przygodę od lektury Lokatorki Wildfell Hall. Czy moja podróż do Wildfell Hall zakończyła się dobrze?
Anne Bronte posługuje się niezwykle barwnym językiem, choć stara się omijać opisy długich przemyśleń czy szczegółowego przedstawienia otoczenia. Autorka zdecydowanie się wyróżnia i porusza odważniejsze tematy, które na tle książek jej sióstr wypadają o wiele dojrzalej. Ciekawym zabiegiem było zastosowanie dwóch punktów widzenia - narratorem wydarzeń jest Gilbert Markham, mężczyzna, którego przyciągają tajemnice związane z przeszłością Helen. Opowiadana przez niego historia jest prowadzona w formie listu do przyjaciela, Halforda. Bardzo szybko okazuje się jednak, iż losy bohaterki poznajemy za pomocą dziennika spisanego jej własną ręką - pamiętnik ten jest główną częścią książki, która ukazuje wiele wątków i całokształt fabuły.
W powieści pojawia się sporo wątków, lecz niektóre z nich wyróżniają się na tle pozostałych. Anne Bronte rozwija dokładnie motyw toksycznego związku, który dręczy bohaterów. Autorka opisuje także alkoholizm, romanse, małżeństwo, macierzyństwo, przyjaźń, zakochanie i doznane krzywdy. Szczególnie zwraca uwagę czytelnika na to, iż kobieta grała rolę podrzędną - miała być posłuszna mężowi, gdyż uważana była za jego własność. Bohaterki nie miały możliwości zadecydowania o własnym losie, ponieważ inni bezzwłocznie potępiliby takie zachowanie. Poruszony temat był jednym z najlepszych w całej lekturze i zdecydowanie uważam go za ogromną zaletę powieści.
Nie byłam przekonana do wykreowanych bohaterów, którzy w pierwszych rozdziałach byli aroganccy i pełni pychy. Niezmiernie irytowali swoimi charakterami. Metamorfoza i zrozumienie nastąpiły od momentu zmiany punktu widzenia. Helen Graham z ostrą dozą potępienia opisywała niegodziwe zachowania. Bohaterka była dobrym obserwatorem, której inteligencji i sprytu prawie nikt nie dostrzegał. Pojawił się również Gilbert, który jednak do końca lektury wywoływał mieszane odczucia - w jednym momencie rozczulał mnie swoimi dobrymi uczynkami, a na następnej stronie irytował pochopnymi stwierdzeniami.
Lokatorka Wildfell Hall to jedna z najlepszych powieści angielskich, które miałam okazję poznać. Historia Helen Graham wywołuje wiele emocji, ale także przeraża świadomością, iż utwór ma wiele wspólnego z współczesnymi czasami. Anne Bronte zachwyca błyskotliwymi spostrzeżeniami i rozwojem lektury, uświadamiając czytelnika w tragicznym położeniu głównej bohaterki. Z pewnością jest to jedna z najciekawszych powieści tego roku!
Ocena: 9/10
Charlotte Bronte oraz Emily Bronte należą do jednych z moich ulubionych autorek angielskich, których twórczość z ogoromną przyjemnością odkrywam. Zdążyłam przeczytać popularne Wichrowe Wzgórza czy Jane Eyre. Autobiografia. Skromnej twórczości najmłodszej z nich, Anne Bronte, nie miałam okazji jeszcze poznać, lecz postanowiłam rozpocząć swoją przygodę od lektury Lokatorki Wildfell Hall. Czy moja podróż do Wildfell Hall zakończyła się dobrze?
Anne Bronte posługuje się niezwykle barwnym językiem, choć stara się omijać opisy długich przemyśleń czy szczegółowego przedstawienia otoczenia. Autorka zdecydowanie się wyróżnia i porusza odważniejsze tematy, które na tle książek jej sióstr wypadają o wiele dojrzalej. Ciekawym zabiegiem było zastosowanie dwóch punktów widzenia - narratorem wydarzeń jest Gilbert Markham, mężczyzna, którego przyciągają tajemnice związane z przeszłością Helen. Opowiadana przez niego historia jest prowadzona w formie listu do przyjaciela, Halforda. Bardzo szybko okazuje się jednak, iż losy bohaterki poznajemy za pomocą dziennika spisanego jej własną ręką - pamiętnik ten jest główną częścią książki, która ukazuje wiele wątków i całokształt fabuły.
W powieści pojawia się sporo wątków, lecz niektóre z nich wyróżniają się na tle pozostałych. Anne Bronte rozwija dokładnie motyw toksycznego związku, który dręczy bohaterów. Autorka opisuje także alkoholizm, romanse, małżeństwo, macierzyństwo, przyjaźń, zakochanie i doznane krzywdy. Szczególnie zwraca uwagę czytelnika na to, iż kobieta grała rolę podrzędną - miała być posłuszna mężowi, gdyż uważana była za jego własność. Bohaterki nie miały możliwości zadecydowania o własnym losie, ponieważ inni bezzwłocznie potępiliby takie zachowanie. Poruszony temat był jednym z najlepszych w całej lekturze i zdecydowanie uważam go za ogromną zaletę powieści.
Nie byłam przekonana do wykreowanych bohaterów, którzy w pierwszych rozdziałach byli aroganccy i pełni pychy. Niezmiernie irytowali swoimi charakterami. Metamorfoza i zrozumienie nastąpiły od momentu zmiany punktu widzenia. Helen Graham z ostrą dozą potępienia opisywała niegodziwe zachowania. Bohaterka była dobrym obserwatorem, której inteligencji i sprytu prawie nikt nie dostrzegał. Pojawił się również Gilbert, który jednak do końca lektury wywoływał mieszane odczucia - w jednym momencie rozczulał mnie swoimi dobrymi uczynkami, a na następnej stronie irytował pochopnymi stwierdzeniami.
Lokatorka Wildfell Hall to jedna z najlepszych powieści angielskich, które miałam okazję poznać. Historia Helen Graham wywołuje wiele emocji, ale także przeraża świadomością, iż utwór ma wiele wspólnego z współczesnymi czasami. Anne Bronte zachwyca błyskotliwymi spostrzeżeniami i rozwojem lektury, uświadamiając czytelnika w tragicznym położeniu głównej bohaterki. Z pewnością jest to jedna z najciekawszych powieści tego roku!
Ocena: 9/10
Lokatorkę Wildfell Hall otrzymałam od Wydawnictwa MG. Bardzo dziękuję!
4 Komentarze
Lokatorka to jedyna książka sióstr której do tej pory nie przeczytałam chociaż stoi na mojej półce już od kilku lat, zwyczajnie boli mnie serducho na myśl że to już koniec i jedyne co mi zostanie to powracanie do tych samych książek 😔
OdpowiedzUsuńJa swojej przygody z siostrami Bronte jeszcze nie zakończyłam - zostało mi do przeczytania parę ich książek. Mam nadzieję, że ''Lokatorka z Wildfell Hall'' przypadnie Tobie do gustu!
UsuńCieszę się, że tak bardzo przypadła Ci do gustu. Ja także ją uwielbiam :)
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, że pozostałe książki sióstr Bronte również ocenię tak pozytywnie! :)
Usuń