Verriéres, XIX wiek.
W małym miasteczku żyje
Julian Sorel, syn cieśli. Chłopak nie wyróżnia się swoim wyglądem,
lecz niezwykłą pamięcią i wrażliwością wobec literatury oraz sztuki. Jego wielkie marzenia legną jednak w gruzach po porażce Napoleona. Chłopak postanawia zostać księdzem. Po pochwałach ze strony proboszcza, trafia on do
mera jako guwerner jego synów. Niestety, Julian nie przebywa tam
długo ze względu na rodzące się uczucie pomiędzy żoną mera a młodym Sorelem. Wyrusza on w podróż i trafia
do Paryża, gdzie staje się obiektem pożądania wielu kobiet...
Czerwone i Czarne, jak
przyznał sam autor, to mundur i sutanna, Francja Napoleona i
Burbonów. Pomimo upływu czasu, temat, który Stendhal poruszył w swojej
powieści nadal jest aktualny. Pierwsze rozdziały książki mogą
być ciężkie do przebrnięcia, jednak nie warto się zniechęcać. Utwór napisany jest lekkim
językiem i wybornie się go czyta, lecz mimo wszystko jest to wymagający tytuł. Pisarz niczym rysownik szkicuje w nim obraz XIX-wiecznej
Francji.
''Powieść to jest zwierciadło przechadzające się po gościncu. To odbija lazur nieba, to błoto przydrożnej kałuży.''
Julian
Sorel przedstawiony jest jako bohater negatywny. Aroganckie i pełne
pychy zachowanie budzi u czytelnika niechęć. Jego decyzje prowadzą go do bardzo zaskakującego
zakończenia, gdzie można poczuć odrobinę żalu wobec jego
postaci.
Autor bardzo umiejętnie wplótł w fabułę wątek miłosny. Płomienne uczucia rozwijające się
pomiędzy bohaterami bardzo absorbują czytelnika.
Czerwone i Czarne to wspaniałe dzieło Stendhala. Z niezwykłą subtelnością
przedstawił on realia i klimat XIX-wiecznej Francji, a także
poruszył serca, ukazując przejmującą historię miłosną.
Nieśmiertelny
klasyk, który każdy zagorzały czytelnik powinien przeczytać.
3 Komentarze
Mam u siebie i jestem MEGA dumna z tego, że mam tę klasykę :3
OdpowiedzUsuńJeszcze nie znam, ale mam w swoich planach ;)
OdpowiedzUsuńChyba nie zupełnie książka dla mnie
OdpowiedzUsuń