Zmierch | Stephanie Meyer

Od dawna nie byłam przyjaźnie nastawiona do wampirów. Jako postacie nadnaturalne - bardzo mnie interesowały. Jednak, jako bohaterzy występujący w książkach, autorzy przerabiali te postacie na bezmózgie stwory, a książkę fantastyczną - na tanie romansidło. Jedną z pierwszych, w których występowały te postacie, był ''Zmierzch''. Nie wiedziałam, czemu wszyscy biją takie wielkie pokłony przed tą pozycją, a ja sama nie byłam zbyt ufna co do tej serii.
Jaka jest więc ta powieść?


Jakie jest życie wampira?
Isabella Swan to siedemnastolatka, która przeprowadziła się wraz ze swoim ojcem do małego, ponurego miasteczka w stanie Washington. Jej życie wydaje się być spokojnym i takie zamierzam mieć, jednak pewna sytuacja odmienia jej życie.
Bella poznaje pewnego tajemniczego chłopaka, który niezmiernie zaczyna ją interesować. Dziewczyna pragnie się z nim zapoznać,  jednak on nie daje oznak, że chciałby ją poznać. Jednak, pewnego razu coś się odmienia...
Oto opowieść o tym, jak jedna sytuacja mogła odmienić całe życie Isabelli.

 

„Jeśli możesz żyć wiecznie, to musisz wiedzieć po co żyjesz.”

Jak mówiłam na wstępie - nie byłam ufna co do tej serii. Cała ta ''wampiromania'' była irytująca i coraz bardziej wzmagała mój niesmak do wampirów. Jednak, postanowiłam, że ''skoro wszyscy przeczytali Zmierzch, to ja nie będę gorsza i przekonam się, dlaczego inni tak zachwalają tą serię''. I mogę Wam szczerze powiedzieć, że jedynie zmarnowałam czas na tą powieść.

Z początku myślałam, że coś mi się tam spodoba - choćby narracja czy bohaterowie. Z bólem serca, duszy czy czegoś tam jeszcze - powiem Wam, że nie znalazłam niczego, co byłoby zaletą w tej książce. Jak widać - bestseller, który wszyscy zachwalali nie spodobał mi się i cóż - bywa.
Autorka miała pomysł na tą sagę, lecz gdyby wykorzystała w całości swoje możliwości, to może byłoby z tego coś fajnego i luźnego - coś, co dałoby się przeczytać.

„Śmierć jest łatwa, prosta, życie jest trudniejsze.”

Najbardziej narzekam na akcję. Nic się prawie nie dzieje w tej książce i to jest główny problem.
Następną wadą są bohaterowie - są oni irytujący (nawet, jeśli imię ''EDWARD'' mi się nie podoba), infantylni i  ich zachowanie jest nieodpowiednie do wieku, który osiągnęli. Głównie rozdziały wyglądają w tym stylu: ''-Bello, nie mogę z Tobą być. -Ale ja chcę, Edwardzie. -Jestem niebezpieczny. -Pocałuj mnie. -Dobrze. -Kochasz mnie? -Nie, odejdź. -Ale Edwardzie...''. I tak w kółko.
I gdzie tu jest rozsądek?

„Prawda jest taka, że ludzie mają pewną wspaniałą cechę. Zmieniają się.”

Może tą ocenę spowodowała cała ta plaga fanów ''Zmierzchu'' (nie wiem co oni w tym widzą), a może sama źle napisana książka, ale ja po prostu zmarnowałam parę dni, które mogłam przeznaczyć na dobrą książkę. Jednak, wybiera się różne książki - raz dobre, raz złe i nie przewidzimy tego, co wybierzemy. Mam jednak wielką nadzieję, że autorka napisze coś bardziej sensownego i fajniejszego, coś co mnie zaskoczy pozytywnie.
Ja radzę Wam nie marnować czasu i omijać tą książkę szerokim łukiem, ale jeśli ktoś chce naprawdę zainwestować czas w coś niewartego uwagi to sięgnijcie po ''Zmierzch''.

Ocena: 1/10

Wyzwania: Czytam Fantasykę