Pocałunek Gwen Frost | Jennifer Estep

„Emocje walczyły w mojej piersi jak zapaśnicy w starożytnej Grecji.”

Jakiś czas temu zapoznałam się z pierwszym tomem Akademii Mitu, a gdy wyszła druga część, postanowiłam się przekonać czy ta część jest lepsza lub gorsza od poprzedniczki.

Spójrzmy więc, co tam u naszej Gwen, która nadal męczy się w Akademii Mitu...

„Świat jest niecny.”

Akademia Mitu - wielkie przestronne miejsce, gdzie bogate nastolatki uczą się posługiwać swoją mocą. Jednym słowem mają nadnaturalną siłę, moce albo genialnie posługuje się łukiem/mieczem czy inną bronią.

Gwen uważa, że totalnie tam nie pasuje - dzięki dotykowi, może stwierdzić, gdzie ktoś pozostawił telefon lub ważną pamiątkę. Jednak Gwen okazała się wybranką Nike, która musi pilnować Żniwiarzy przed uwolnieniem Lokiego.

Jest drugi rok w Akademii Mitu, a Gwen przeżyła. Ledwie. Dodatkowo ściga ją rodzina Jasmine, która chce się zemścić za jej śmierć. Więc nauczyciele, przydzielają jej spartaninów, w tym Logana Quinna, aby uczył Gwen posługiwać się mieczem i inną bronią. Jednak Gwen nie wiadomo czemu, nie może się skupić - czy to z powodu rozkojarzenia przez naszego męskiego bohatera? :)

Dziewczyna ma na szczęście okazję do odpoczynku, ponieważ uczniowie wyjeżdżają na narty do kurortu. Gwen poznaje tam nawet przyjaznego Prestona, który jak ma nadzieję - pozwoli jej przestać myśleć o Loganie. Niestety, ale wrogowie czyhają na nią nawet w bezpiecznym kurorcie, gdzie próbują się jej pozbyć.

Gwen musi mieć oczy otwarte, inaczej zaufa niewłaściwym osobom.

„Niesłusznie jest odbierać komuś życie,czasami jednak trzeba,żeby ochronić innych i siebie.”

Przyznam, że tamta część była przeciętna pod każdym względem i nie zaskoczyła mnie tak bardzo, jak powinna - przynajmniej mi się tak wydaje. Postanowiłam dać jednak szansę tej serii i znów udałam się do świata Gwen Frost. Po lekturze porównałam obie części i przyznam, że ta część jest o niebo lepsza od poprzedniczki.

Okładka jest na swój sposób bardzo ciekawa, co jest plusem. Papier jest w tej powieści dobry, a czcionka nie przeszkadza w czytaniu :)

„Niesłusznie jest odbierać komuś życie,czasami jednak trzeba,żeby ochronić innych i siebie.”

Często marudzę akcję, przewidywalność oraz inne małe, ale szczególne rzeczy, których w książce nie ma lub po prostu nie są dobrze wykonane.

Tak powiedziałam między innymi o ''Dotyku Gwen Frost'', pierwszej części serii Pani Estep. Tym razem przybywam do was z radosną nowiną, gdzie wiadomością jest to, że te szczególiki w drugiej części SĄ. Oto ta istotna rzecz, która zmienia powieść.

Gwen NARESZCIE skończyła swoje kazania o wiecznej winie za zabójstwo matki i czegoś się tam o niej dowiedziała. Mogę odetchnąć z ulgą, ma myśl, że wreszcie nastał koniec GWEN MARUDZIARY.

Teraz zasięgnijmy do opisów. Autorka miała możliwość opisywania różnych nowych miejsc - między innymi atrakcji wokół kurortu, a mnie uszczęśliwiło to, że Pani Estep coraz bardziej podwyższa u mnie swoją ocenę.

Akcja w niektórych momentach była przewidywalna i wolna.

Gwen to miła bohaterka, ma swój charakterek - wiecznie zacięta i zauroczona. Pomimo mniejszej ilości akademii i ciekawostek mitologicznych, książka utrzymała się na dobrym poziomie. 

Czasami Logan denerwował mnie i chciałam mu ''przypomnieć w miłym sensie'', że ma się skupić na Gwen, bo niestety, ale nasz kochany Loganek odwrócił się od naszej kochanej bohaterki, a flirtował z inną. Więc książka by wylądowała w kącie z mojej złości, ale nie mogłam jej tam rzucić, ponieważ ręce mi się do niej przykleiły i to był ostateczny koniec moich starań odrzucenia Logana w kąt. 

Jednak Gwen i Daphne uspokoiły mnie i wciągnęły w wir historii.

„Nasze oddechy nieustannie się całowały.”

Powieść Pani Estep, która zatytułowana jest ''Pocałunek Gwen Frost'' była o wiele lepsza od poprzedniczki, co dało mi wiarę, że ta seria nie będzie skazana na niepowodzenie. Omijając drobne szczegóły, książka jest przyjemną lekturą na wolny wieczór lub przyjemny poranek przy wschodzie słońca. Tylko rozsiąść się wygodnie na swoim fotelu, złapać herbatę w wolną dłoń i zatracić się w lekturze.

Największa wada, którą zauważyłam to tempo akcji oraz w niektórych momentach - jej przewidywalność. 

Pisząc końcowe zdania, zachęcam Was serdecznie do sięgnięcia po Akademię Mitu, która w tej części była o wiele lepsza od poprzedniczki. Zapoznajcie się z historią Gwen Frost, dziewczyny, która została wybranką Nike.

Ocena: 8/10

,,Pocałuj mnie, albo puść''